Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2012/25615 E., 2012/27721 K.
“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ : Ankara 7. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/08/2012
NUMARASI : 2012/648-2012/117
Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davacı ve davalı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından Feke Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/44-102 sayılı ilamına dayalı ilamlı takibe başlandığı, borçlunun icra mahkemesine başvurarak takibin iptaline ve dava sonuna kadar takibin geçici olarak durdurulmasını istediği, mahkemece, takibin durdurulması talebinin reddine dair verilen kararının bozulması talebi ile anılan kararı temyiz ettiği anlaşılmıştır.
İlamlı takipte icranın geri bırakılmasına ilişkin itiraz, İİK.nun 33 vd. maddelerinde düzenlenmiş olup itirazın icra takip işlemlerini durdurması konusunda bir düzenleme yapılmamıştır. Bununla birlikte, hakim, İİK.nun 41. maddesinde, kanunun bu ikinci babında yazılı hükümlere mugayır olmayan diğer hükümleri, ilama müstenit takiplerde de cereyan eder hükmüne dayanarak, takibin tedbiren geçici durdurulmasını düzenleyen İİK.nun 170 vb. maddelerini ilamlı takiplerde de uygulayabilir. Buna göre hakim, borçlunun sunduğu belgelerden edindiği kanaate göre itirazı ciddi görmesi halinde itirazIa ilgili kararına kadar icra takibinin geçici olarak durdurulmasına karar verebilir. İcra mahkemesince takibin geçici olarak durdurulması yönünde verilen tedbir kararı, HMK.nun 389 ve müteakip maddeleri kapsamında olmayıp, İcra ve İflas Kanununda özelolarak düzenlenmiş, takip hukukuna özgü bir karardır. Bu nedenle 6100 sayılı Hukuk Muhakerneleri Kanununun 394. maddesinin olayda uygulanma imkanı yoktur.
İcra mahkemelerinin verdikleri kararların hangilerinin temyiz edilebileceği 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunun 363.maddesinde tahdidi olarak sayılmış olup, İİK.nun 41 ve 170. maddelerine dayalı olarak icra takibinin geçici olarak durdurulması talebinin reddi ya da kabulüne dair kararlarının temyiz edilebileceğine dair anılan maddede ve 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununda her hangi bir hüküm bulunmadığından, temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların temyiz dilekçelerinin yukarıda açıklanan nedenlerle REDDİNE, 24.09.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.