Yargıtay 2. HD. 2013/23053 E., 2014/7166 K.
\”İçtihat Metni\”
MAHKEMESİ :Denizli 4. Aile Mahkemesi
TARİHİ :04.10.2013
NUMARASI :Esas no:2012/176 Karar no:2013/620
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından, kusur belirlemesi, nafaka ve tazminatlar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 27.06.2014 günü teyiz eden davalı S.. Z.. ile vekili Av. C. E.. geldi. Karşı taraf davacı Z.. Z.. ile vekilleri gelmediler. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece; davalı kocanın ağır kusurlu kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davacı kadının birlik görevlerini yerine getirmediği ve eşine \”geri zekalı, öküz kafalı\” gibi sözlerle hakaret ettiği, davalı kocanın da, eşini aşağıladığı ve ekonomik şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Davalı kocaya kusur olarak yüklenen Şubat 2012\’de gerçekleşen fiziksel şiddet olayından sonra tarafların evlilik birliğinin devam ettiği kocanın bu kusurlu davranışının kadın tarafından affedildiği veya en azından hoşgörü ile karşılandığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Eşit kusurlu eş lehine tazminata hükmedilemez. Bu nedenle davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi gerekirken kabulü doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
2-Mahkemece, davacı kadının işsiz olduğu gerekçesi ile yoksulluk nafakasına hükmedilmiş ise de; 05.10.2012 tarihli ekonomik ve sosyal durum araştırmasında davacı kadının, diyaliz hemşiresi olarak çalışırken istifa ettiği belirtilmiştir. Davacı kendi isteği ile işten ayrıldığına göre, Türk Medeni Kanununun 175. madde koşulları davacı kadın lehine gerçekleşmemiştir. Davacı kadının, yoksulluk nafakası talebinin reddi gerekirken kabulü doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle kusur belirlemesi, tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA, duruşma için taktir olunan 1.100,00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.27.06.2014 (Cuma)
