Yargıtay 2. HD. 2014/11461 E., 2014/22617 K.
\”İçtihat Metni\”
MAHKEMESİ :İstanbul 6. Aile Mahkemesi
TARİHİ :20.02.2014
NUMARASI :Esas no:2012/458 Karar no:2014/120
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (kadın) tarafından; boşanmanın kusura ilişkin gerekçesi ve maddi tazminatın reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece davacı-davalı (koca) ile davalı-davacı (kadın)\’ın açtığı boşanma davalarının yapılan yargılaması sonucunda; davacı-davalı (koca)\’nın boşanma davasının feragat nedeni ile reddine, davalı-davacı (kadın)\’ın karşı boşanma davasının kabulü ile boşanmaya karar verilmiş ve boşanmaya neden olan olaylarda taraflar eşit kusurlu bulunmuştur.
Davacı-davalı (koca) 31.08.2012 tarihinde açtığı boşanma davasından 21.11.2012 tarihinde feragat etmiştir. Feragatle, kadından kaynaklanan ve mahkemece kadına kusur olarak yüklenen önceki olayları af etmiş veya en azından hoşgörü ile karşılamıştır. Affedilen veya hoşgörü ile karşılanan olaylar taraflara kusur olarak yüklenemez. Bu nedenle boşanmaya neden olan olaylarda eşine fiziksel şiddet uygulayan ve hakaret eden davacı-davalı (koca) tamamen kusurludur. Hal böyle iken mahkemece boşanmaya neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü doğru değilse de boşanma hükmü kesinleştiğinden, hükmün gerekeçesindeki kusur belirlemesinin davacı-davalı (koca)\’nın tamamen kusurlu olduğu şeklinde tespit edilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
2-Davalı-davacı (kadın) dava dilekçesinde eşinden fiziksel ve psikolojik şiddet gördüğü gerekçesi ile 20.000 TL maddi tazminat talep etmiş ise de, 21.8.2013 tarihli dilekçede, gerek evlilik birliğinin kurulması sırasında gerekse evlilik birliği sırasında yaptığı mobilya, eşya, kira, fatura ve banka kredi ödemeleri gibi masraflar nedeni ile 20.000 TL\’den az olmamak üzere tazminat talep ettiğini belirtmiş ve tazminat talebinin dayanağını açıklamıştır. Davalı-davacı (kadın)\’ın tazminat isteği Türk Medeni Kanununun 174/1 kapsamında olmayıp Borçlar Kanunundan kaynaklanmaktadır. Nispi peşin harç tamamlattırılıp görev hususu da düşünülerek bir karar verilmesi gerekirken, davalı-davacının talebinin Türk Medeni Kanununun 174/1 kapsamında değerlendirilerek eşit kusur nedeni ile reddi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.13.11.2014(Prş.)
